Zelfdoding is een vorm van overlijden die een specifieke aandacht vereist. Nabestaanden blijven vaak met veel vragen achter.
Verdriet, boosheid, schaamte, er zijn allerlei rouwgevoelens die intens naar boven kunnen komen.  
Het is een situatie die ons leven overhoop haalt, en vaak wordt er gezocht naar een verklaring. Vaak is er ook een waarom-vraag.
Ben ik niet de moeite om voor te leven?
Had ik het kunnen voorkomen? Of waarom heb ik niets gemerkt?
Vaak heerst er ook nog een taboesfeer over zelfdoding.
Dit maakt het voor nabestaanden vaak moeilijk om hierover te praten.
In mijn praktijk bied ik hier begeleiding voor.